Welkom biertje

Gisteravond heb ik nog even het dorp verkend maar daar viel weinig te beleven. De enige plaats om iets te eten was mijn hostel. Prima dan nog maar een keertje het dagmenu dacht ik. Maar het eetzaaltje zat inmiddels halfvol met een familie die blijkbaar een kinderverjaardag ging vieren met als afsluiting een maaltijd. Terwijl ik zat te wachten stroomde het zaaltje verder vol met ooms en tantes en ander familieleden en de gezamenlijke tafel werd steeds groter en de luidruchtige gezelligheid ook. Dit wordt niets dacht ik voordat ik aan de beurt kom hier zijn we uren en een hoop lawaai verder. Laat ik maar naar de bar gaan en zien wat daar te krijgen is. Bij als zoveel bars hier in Spanje staat op de bar een hoeveelheid verschillende tapas. Doe mij als avond eten maar van alles wat, brood en en biertje erbij zei ik tegen de ober. Ja hoor even later stonden zes schaaltjes met tapas voor mijn neus. Gamba’s, inktvis met mosselen, kaas, soort aardappelen salade, zure/ zoete visjes en gehaktballetjes en een schaaltje stokbrood. Het was allemaal erg lekker maar ook veel. Met een paar biertjes wel een uitstekende Spaanse maaltijd. 

S’ochtends had ik niet veel honger maar heb toch maar een flinke toast met ham naar binnen gewerkt aangezien ik wist dat er voorlopig niets op mijn pad zou komen voor een ontbijtje. Toen ik vertrok stond er buiten een andere fietser waarvan na enkele woorden in het Engels ik al gelijk door had dat het een Nederlander was. De tweede lange afstand fietser met bagage die ik tegen kwam. Het zijn inderdaad vaak Nederlanders die zo gek zijn om dat te doen. Na een kort praatje bleek hij dezelfde kant op te gaan maar veel zin om een stukje samen te fietsen had hij niet merkte ik al gauw. Ik zei nog misschien zien we elkaar zo onderweg maar volgens hem zag ik eruit als een snelle fietser. Waar hij dat op baseerde weet ik niet want zijn fiets, een sport fiets was vwb gewicht de helft van die van mij en zijn bagage ook want hij had geen kampeer spullen bij zich. Misschien zijn eigen gewicht want dat was wel minstens 20 kg meer als mijn gewicht. Hoe dan ook hij wenste mij goed reis, wachtte mijn zijn vertrek alhoewel hij al klaar stond tot ik weg was. Ik heb hem ook niet meer gezien.

Eenmaal het dorp uit veranderde het landschap snel. Om te beginnen reed ik al snel een onverharde weg op welke niet eens op mijn kaart stond. Het leek wel of ik de middle of nowhere in reed. Ik heb nog even gezocht naar alternatieven maar er was niets te vinden op mijn kaart. Goed dan maar vertrouwen op de gedownloade route en de streep op mijn Garmin zo goed mogelijk volgen. De bergen met veel groen, natuurparken en stuwmeren veranderde in kale bergen met hier en daar een heistruik of distels en andere soort planten die droogte en warmte kunnen overleven. In de wat lager gelegen velden, in de dalen en  aan de randen van heuvels waren wel heel veel olijfboomgaarden met wel miljoenen olijfbomen. En ze staan bijna allemaal  keurig netjes uitgelijnd in  strakke velden zover je oog reikt. Nu begrijp ik waarom je bij elke biertje dat je hier besteld een schaaltje met een stuk of twintig olijven gratis erbij krijgt geserveerd. Ze raken de enorme hoeveelheid olijven anders niet kwijt zeker. Maar ook dit landschap heeft zijn charmes en past goed bij het beeld wat ik van de Spaanse binnenlanden heb.

De onverharde weg, een soort gravelpad en wasbord was niet echt prettig. Erg zwaar om te fietsen door het enorme gerammel van mijn fiets en tassen maar ook omdat die oneindig lang omhoog ging. Was er af en toe een stukje verlichting door een kleine afdaling werd alle snelheid door de wasbord achtige ondergrond eruit gehaald. Na 40 km eindelijk het eerst een dorp voor een pauze voor een koffie met een broodje. Inmiddels was de weg gelukkig weer verhard en kon ik iets meer snelheid maken.

Na enkele cola stops kwam ik aan in Los Banos waar ik een hostel had geboekt. Er hing een ontspannen sfeertje in het hostel waar een aantal mensen buiten zaten te lunchen met drankjes en reggae muziek. Na een douche en twee welkom biertjes viel ik al snel in slaap op mijn kamer voor een late siësta. Welkom biertje is een begrip dat ik van Noor een fietster waar ik een stuk mee heb samen gefietst in Peru en Bolivia heb over genomen. Het is het eerste biertje dat je besteld op de nieuwe locatie. En ik voel me overal zo welkom!