Vals plat

Over vandaag valt niet zoveel te vertellen maar toch even een kort verslag. De route was met stip de meest saaiste deze reis. Een lange bijna rechte weg over de kale hoogvlakte. Het was weer behoorlijk fris ongeveer 8 graden bij mijn vertrek en waaide ook een beetje. Ook was er relatief veel verkeer met name vrachtauto’s die langs je heen razen maar wel op voldoende afstand.  De weg golfde op en neer tussen de 1000 en 1300 meter en het voelde aan alsof ik continu vals plat omhoog aan het rijden was. De oorspronkelijke geplande route maakte nog een flinke omweg naar links over grotendeels onverharde paden maar die heb ik maar even links laten liggen. Waarschijnlijk had El Cid daar een leuk koffie adresje. Ik ben door twee plaatsen gekomen waarvan de eerste al na 15 km voorbij kwam. Halverwege kwam het tweede plaatsje en daar heb ik een kop koffie gedronken met een plakje cake. Er lagen in de glazen vitrine zoals bij de meeste bars weer wat verpakte koekjes en cakejes en meer was er niet te eten. Dus ik wees het enige stuk verse cake aan en kreeg toen van de meid die achter de bar stond en erg druk was met een voor haar blijkbaar aantrekkelijke jongeman, een uiterst zuinig dun plakje van het stuk afgesneden. Blijkbaar had ze geen idee hoeveel energie het kost om kilometers lang vals plat te rijden.

Ik zal blij zijn als ik van deze Spaanse koude binnenlandse hoogvlakte af ben want ik heb het nu wel gezien. Gelukkig ongeveer 10 kilometer voor mijn bestemming vandaag,het dorpje Molina de Aragón, begon de weg langzaam te dalen en bleef dalen. Ik was op tijd voor de lunch, die hier meestal zo tussen twee en drie uur is en heb me deze keer ingehouden met de fles wijn die uiteraard weer bij het bestelde menu werd geserveerd. Ook in dit plaatsje lag een enorm kasteel en daar ben ik even om heen gewandeld , wat nog een behoorlijke klim was want kastelen liggen per definitie zo hoog mogelijk, op zoek naar de ingang. Die bleek uiteindelijk precies links te zitten van waar ik rechtsom was begonnen en was gesloten. Bezoek kon alleen op afspraak.

Dit enorme kasteel met oorspronkelijk 8 torens waar er nog 4 intact zijn, is al in de 11e eeuw gebouwd en dus ruim duizend jaar oud. Zelfs El Cid heeft hier een tijdje geresideerd tijdens zijn tocht naar Valencia. Het blijf toch bijzonder om in zo’n eeuwenoud dorpje rond te lopen en kastelen, kerken en huizen te zien die al in de vroege middeleeuwen zijn gebouwd en waar talloze mensen in gewoond en geleefd hebben.