De brakende, hoestende hostel eigenaar

Ik stap weer eens op de fiets voor een lange tocht. En ik zal deze reis af en toe proberen een verhaaltje te posten. Het zal deze keer niet zo spannend zijn als in Zuid Amerika dus afwachten of er iets te vertellen valt.
Deze keer dus geen ander werelddeel maar ik blijf in Europa. Ik dacht laat ik eens niet gaan vliegen en de bus nemen om zo ook een steentje bij te dragen aan een beter milieu. Maar helaas dat is nog niet zo eenvoudig. Mijn plan was om te gaan fietsen in Spanje. Na  mijn ervaring met  een terugreis met de Flixbus vorig jaar na een fietstocht naar Tsjechië en Wenen leek me het een goed idee om zo naar Spanje te reizen.  Een fietstocht heen en terug naar Spanje en een rondreis door Spanje kost toch wel wat meer tijd dan dat ik had.  Meer helaas het bijboeken van de fiets bij Flixbus was blijkbaar niet meer mogelijk. Deze organisatie is vervolgens bijna onbereikbaar voor andere vragen dan standaard op hun website. Als je al belt met een servicebureau in Duitsland kom je in een keuzermenu en moet je je boekingsnummer eerst ingeven. Maar als je dat niet hebt wordt de verbinding gewoon verbroken.. Na een mail na 4 dagen een antwoord waar ik nog niets mee kon.  Tijdelijk was de fiets bijboekfunctie niet beschikbaar en moest je je fiets maar als extra bagage bijboeken. Maar zeggen ze vervolgens geen garantie dat die dan ook meekan. Aangezien ik hoe dan ook zou moeten overstappen in Frankrijk was dat geen optie. Ik had geen zin in een discussie met een Franse chauffeur ergens midden in Frankrijk of die mijn fiets wel mee wou nemen. Dus toch maar een vliegreis geboekt bij Transavia. Lekker goedkoop en snel. Kosten fiets maar 45€ enkele reis en geen vereiste dat je fiets in een doos is verpakt. Dat is makkelijk met een plastic hoes en wat extra bubbeltjes plastic op de fiets naar Eindhoven en terplekke de fiets inpakken.

Dat ging allemaal prima maar in Valencia aangekomen toch een klein probleempje. Eerst werd ik nog van kastje naar de muur gestuurd waar mijn fiets op te halen. Gelukkig zag ik op een gegeven moment aan de ander kant van de hal  een stuk plastic wapperen en dat bleek mijn fiets te zijn. Plastic een beetje verschoven maar verder zag het er goed uit dacht ik. Tot ik weg wou rijden en mijn spatbord voor tegen de band aan kwam.. Bleek aan een kant de bevestigings buisjes te zijn verdwenen.Ze hebben de fiets daar vast gepakt en die buizen eruit getrokken. Het gaat er af en toe nogal ruw aan toe met de bagage op de vliegvelden.Ik heb het voorlopig opgelost met een touwtje dat aan een kant het spatbord van de band trekt. 

Toen op de fiets in het donker door de stad naar mijn hotel. Nou hotel het was een kamer bij een particulier in een appartementcomplex 4 hoog. De eigenaar een hombre viego  was niet erg behulpzaam. Terwijl ik met veel moeite de tassen en een fiets door een aantal gangen moest manoeuvreren en de hele handel in een piep klein liftje  moest proppen kwam ik volledig bezweet boven aan.  Gelukkig hield hij wel de deur voor me open en zei om de minuut tranquillo (rustig). 

Toen ik eindelijk in bed lag begon het feest pas echt. Buiten ergens in de straat nabij deden een aantal jongeren blijkbaar een wedstrijd wie het hardst kon schreeuwen tijdens het nuttigen van de nodige alcohol. Later die nacht zat of de eigenaar of een ander gast wel tien keer op de wc  ast mijn kamer te braken of maakte in ieder geval dergelijke geluiden. En vanaf zes uur stond de  eigenaar tijdens het roken van een sigaretje op het balkon zijn longen uit elkaar te hoesten. Geen beste nacht voor mij dus. Morgen de eerste fietsdag in Spanje.