Bal bakbanaan met kaas

Gisteren heb ik in Puerto Lopez een rustdag genomen. Het was lekker weer, een beetje bewolkt met af en toe zon er tussen door. Ik heb nu ook bijzonder goede zonnebrandolie. Zodra ik die op doe verdwijnt de zon binnen 10 minuten en komt voorlopig niet meer terug. Vandaag ook weer tijdens het fietsen. Ik stop extra want ik voel de zon branden dus voordat ik verbrand maar even smeren. En ja hoor binnen tien minuten zon weg en niet meer gezien de rest van de rit. Dit is speciale zonnebrand crème gekocht in Colombia. De eerste 10 dagen  heb je helemaal geen zon en alleen maar regen en daarna verdwijnt de zon na het aanbrengen op de huid.

Tja dan heb ik tijdens mijn rustdag niet veel gedaan. Daarom valt er ook weinig te vertellen. Meestal als ik een rustdag heb ga ik ergens wandelen en ben ik toch actief en rust niet echt uit. Maar nu heb ik lekker even op het strand gezeten en later bij het zwembad bij het hostel en wat gelezen en gezwommen. Het is een mooi en relatief luxe hostel voor hier. Veel hotels en hostels in Colombia en Ecuador zijn volgens onze maatstaf maar stoffige, vaak rommelig en soms zelfs vieze onderkomens met matige voorzieningen zoals slecht internet, koude douche, geen ontbijt en soms een hard bed. Mijn eisen zijn gelukkig niet zo hoog. Het hoeft er niet perfect uit te zien maar internet en een redelijk bed vind ik toch wel fijn. In de meer toeristische oorden vind je wel betere hotels maar die zijn dan gelijk 2 tot 5 keer zo duur. 

Wat je hier langs de kust ook steeds meer ziet zijn de luxe ressorts. Een park met mooie huizen of appartementen met een muur of hek er omheen en bewaking erbij. Voor de meer kapitaalkrachtige toerist of als tweede huisje aan de zee voor de rijke Ecuadoraan. De locals komen daar alleen binnen om te werken. Sinds hier de infrastructuur is verbeterd en er goede wegen liggen langs de kust worden er volop nieuwe ressorts en hotels bij gebouwd. Ook veel grond wordt hier goedkoop opgekocht om er later grote toeristische complexen te bouwen. Dus een aantal speculanten profiteren weer volop terwijl de lokale bevolking er niet veel beter van wordt. Over een aantal jaren ziet het er dan net zo uit als bijvoorbeeld in Spanje langs de kust. De authentieke stoffige en rommelige vissersdorpjes zullen langzaam verdwijnen. Ik zit nu in zo’n vissersdorpje waar de oude vissersbootjes onder wat strooien afdakjes op het strand klaar liggen met daarom heen de vissersnetten gegroepeerd om waarschijnlijk morgen snel te kunnen uitvaren. Er loopt één geasfalteerde weg door het dorp de rest zijn onverharde wegen, stoffig als het droog is en een modderbende als het regent. Alleen wat kleine plastic stoeltjes restaurantjes met een open keuken waar het eten voor je neus wordt klaar gemaakt. Veel keus heb je hier niet: vis, kip of vlees (dunne lap veelte hard gebakken plat stuk rundvlees of varkensvlees) met rijst , bonen en een beetje salade. Maar als je honger hebt smaakt alles.

Vanochtend had ik een stevig ontbijt met minstens twee eieren in het hostel en onderweg dacht ik een kopje koffie te nemen met iets erbij. Tja dat iets erbij werd weer een compleet ontbijt, weer twee eieren en ik dacht dat ik een soort pannenkoekje kreeg maar het was een grote bol van kleine stukjes bakbanaan en kaas. Die viel als een blok beton in mijn maag en rolde van boven naar beneden terwijl ik de heuveltjes langs de kust op en neer reed. Toch iets teveel ontbijt denk ik. 

Vandaag ben ik aangekomen in Santa Elena en ook hier is het rustig. Dit weekend zijn er verkiezingen in Ecuador en daarom zijn er blijkbaar weinig toeristen uit eigen land. Ik liep een supermarkt binnen en zag daar een paar speciale biertjes staan en omdat ik een koelkast in mijn kamer had staan dacht ik die neem ik mee. Maar helaas de supermarktbaas pakte ze aan en zette ze gelijk terug. Die mag ik niet verkopen zei hij. Wat zullen we nu krijgen dacht ik, ik zie er toch ouder uit als 18. Maar er was een algemeen verbod uitgevaardigd dat alcohol verkoop in het weekend van de verkiezingen verbood. Er zijn hier dus verkiezingen aanstaande weekend. Ja maar ik mag hier toch niet stemmen dus wat is het probleem vroeg ik. Ja we worden streng gecontroleerd en hij wees naar de agent die toevallig voor zijn zaak stond. Dan maar een frisdrankje meenemen en buiten eens even vragen aan die agent hoe dat zit. Tja in het Spaans de discussie aangaan met een agent ga je niet winnen heb ik gemerkt. Maar verder geen probleem in het hostel heb ik gewoon een biertje gekocht en deed de eigenaar niet moeilijk en dronk gewoon mee..

Ook dit is weer een leuk hostel. Ik heb een tijdje zitten praten met een Australiër en met de eigenaar een Chileen. Dat is wel het voordeel als je alleen bent je zit al snel met een vreemde te praten terwijl als je met een groepje bent of met tweeën doe je dat minder snel. Ik heb ondertussen al heel wat verschillende nationaliteiten een praatje gemaakt: behalve de Colombianen en de Ecuadorianen, Canadezen, Duitsers, Nederlanders, Fransen, Argentijnen , Australiërs , Britten, Amerikanen,  Chilenen, Venezolanen en misschien nog wel meer zonder dat ik het wist.

Vanavond was er een lokale voetbalwedstrijd op het voetbalveld bij het hostel. Dan zie je dat voetbal hier een serieuze zaak is en iedereen hier gek is van voetbal.

Morgen fiets ik naar Guayaquil, de grootste stad in Ecuador en ik moet erdoor om uiteindelijk weer in Quito te komen.