De eerste dag op de fiets

Vandaag eindelijk op de fiets. Die ritjes door Lima tel ik even niet mee.

Ik begin maar rustig alhoewel het toch wel even wennen is om op hoogte te fietsen. Ik ga vandaag van ongeveer 3200 meter naar 3900 meter en dan weer omlaag naar 2900m . Totaal 66 km en 810 hm. Ondanks dat het niet steil is merk ik dat ik snel begin te hijgen. En hijgen moet  je proberen te voorkomen op hoogte want voordat je het weet slaat alles op hol en begin je te hyperen. Ik kijk op mijn tellertje en zie dat ik met 8 km/ uur omhoog ga bij 5-6 %. Tja dat is toch even ander koek dan op de racefiets.

Niet zo vreemd natuurlijk met al dat gewicht en die ijle lucht op die hoogte. Ik heb mijn gewicht even uitgerekend : Ongeveer 27 kg aan bagage en een fiets van 19 kg met de extra bagagerekken , bidonhouder en  tasje met gereedschap. Daar komt nog bij het gewicht van gevulde bidons (3) en extra eten dat ik mijn tassen erbij stop onderweg. Zeg maar ongeveer 50 kg totaal. Mijn race fietsje met 2 gevulde bidons weeg ongeveer 8,5 kg.  Het ging toch goed voor zo’n eerste ritje alhoewel mijn benen toch wel moe zijn op dit moment. 

Aangekomen in Izcuchaca vind ik al snel een hotel. Een prima min één ster hotel. Op papier en foto’s lijkt het nog heel wat maar de werkelijkheid is anders. Maar ik vind het prima want dit is normaal in dit soort plaatsjes zeg maar gehuchten van een paar huizen. Je kunt en moet ook niet te veel eisen stellen tijdens zo’n reis en blij zijn met wat je tegenkom.

Iets minder blij was ik met de muggen die ik tegen kwam op mijn kamer. Ik heb eerst een half uur muggen jacht gehouden.En na een stuk of 12 dacht ik ze wel gehad te hebben. Maar nee hoor ik heb er ondertussen nog wel 5 kapot gemept. De vliegenmepper ligt in ieder geval klaar voor vannacht.

Ik heb vandaag wel al genoten van de geweldige uitzichten tijdens het fietsen. 

Heerlijk om in dit een prachtig landschap te fietsen. Die lelijke dorpen en af en toe vuilnis langs de weg kan dat niet bederven.

Bij navraag vandaag hier in het dorp over de wegversperring kreeg ik tegenstrijdige antwoorden. Via een wegarbeider die de politie belde voor mij werd uiteindelijk gezegd dat er een nauwe doorgang was. Dus ik gok het erop en ga het morgen proberen. Lukt het niet dan is het ergste dat ik een dag verloren heb. 

Dan wil iedereen bedanken voor de reacties tot nu toe vooral voor de goede wensen met betrekking tot mijn reis. Maak je vooral geen zorgen over de dingen die ik vertel in mijn verhaaltjes. Natuurlijk vertel ik over zaken die me overkomen en situaties die ik meemaak. Dat lijkt soms negatief of klagend maar is zo niet bedoeld.  Dat is nu juist het avontuur en de uitdagingen waar je voor komt te staan tijdens een reis door dit soort gebieden.