Waterskiën in de bergen

21 januari 2018 - Quito, Ecuador

Tijdens de laatste avond in Nueva Loga regende het zo hard dat één stap naar buiten al voldoende was om door en door nat te worden. Ik heb een uur lang gewacht tot het iets minder werd en toen van afdak naar overkapping gesprint om zo toch ergens iets te kunnen gaan eten. 

Sinds ik uit Santa Rosa ben vertrokken is het elke dag regen en de laatste dagen is het echt verschrikkelijk. Het lijkt wel of het regenseizoen hier begonnen is. Ik hoor ook van veel mensen dat het niet normaal is dat het deze tijd zoveel regent. 

Vrijdagochtend vertrok  ik uit Nueva Loga  richting Quito. Het eerste uurtje was het nog droog daarna heb ik de hele dag weer regen gehad. Omdat ik ook weer ging stijgen werd het ook langzaam kouder. Er waren niet veel overnachtingsmogelijkheden onderweg dus ik moest wel door. Na 100 km op ongeveer 1500 hm lag een Hosteria El Reventador geheten. Door de heftige regenval groeien alle kleine  stroompjes in de bergen uit tot bruisende wild water rivieren en spoot het water links en rechts de weg op. De weg zelf was om sommige plaatsen zelf een rivier. Door dit watergeweld moest ik mijn weg zien te vinden en zolang ik maar omhoog ging was het nog te doen. Je krijgt het een beetje warm door het klimmen en je hoeft nergens voor te remmen. Echter zodra de weg om laag ging kreeg ik het door de snelheid, temperatuur en omdat ik door en door nat was , ijskoud. Een ander probleem waren mijn remmen want die werkten door de enorme waterplassen waar ik doorheen moest bijna niet meer. Dus dat was best wel gevaarlijk vooral bij bochten en kuilen waar je normaal toch wel voor moet afremmen. En waterskiën met een fiets vol met bagage is toch lastig.

Ik was blij dat het hotel open was en een kamer had omdat het er in de verre omtrek verder niets was. Ik heb een half uur onder de warme douche moeten staan om bij te komen. En natuurlijk waren mijn kleren en schoenen weer zeiken nat voor de zoveelste keer afgelopen 10 dagen.

Ik begon me ook al zorgen te maken want dit was nog maar op een hoogte van 1500/1600 meter en ik zou de twee dagen erna gaan stijgen tot 4100 meter. 

Tussen vier en vijf uur s’middags  was het even droog heb ik even de omgeving kunnen verkennen. Het was er prachtig en je kon er wandelen tot aan een oude vulkaan.  Gedurende de avond en ook s’nachts regende het weer volop en zo ook de volgende ochtend. Verder omhoog fietsen was onverantwoord en het risico op onderkoeling op een hoogte van 3000 tot 4000 meter en niet goed werkende remmen in de afdaling wou ik niet nemen. Afwachten en langer in het hotel blijven of een stuk met de bus gaan waren de twee opties. Ik was blijkbaar de enige gast op dat moment in het hotel en zat dan ook s’avonds gezellig alleen te eten met een paar opgezette dieren in de eetzaal geschikt voor minstens 75 gasten. Ook was er nauwelijks personeel aanwezig en volgens mij stonden een paar klusjesmannen te koken in de keuken en was de kok naar huis gestuurd. Ik had een biefstuk met friet besteld en toen kwam er een soort hachje met aardappels. Ik heb dat mannetje maar eens uitgelegd wat een biefstuk is en hoe die moet worden gebakken en hoe frieten eruit zien. Er werd toen een nieuwe maaltijd voor mij gemaakt en dat duurde weer 40 minuten.  Mijn uitleg over rare, medium en well done was niet doorgekomen dus dat werd veel snijden en hard kauwen. 

Verder kon je daar weinig doen behalve wat wandelen maar dat was  gezien het weer ook geen pretje. De weersverwachting  voor de komende dagen was ook niet best dus ik heb met veel tegenzin toch maar de bus genomen.

Nu ben ik dus 2 dagen  eerder dan gepland aangekomen in Quito en hier tot nu toe geen regen  

De busreis  zelf was aangenaam, ik kon een beetje Spaans oefenen met mijn buurvrouw en heb nog een filmpje kunnen kijken terwijl ondertussen spectaculaire uitzichten aan ons voorbij trokken.  Wat had ik dit graag gefietst maar gezien het slechte weer onderweg toch een goede beslissing dit niet te doen. We werden gedropt bij een bus terminal in het zuiden van Quito en aangezien Quito nogal groot is heb ik nog bijna 10 km moeten fietsen voor ik in de oude stad was. Hier heb ik nu een leuk hostel gevonden en blijf ik een paar dagen om Quito te bekijken en om een plan te maken voor het laatste deel van mijn tocht.

Foto’s

7 Reacties

  1. Jac en Lia:
    22 januari 2018
    Tjonge Gé goede beslissing om met de bus te gaan met dat rot weer. Echt jammer voor je dat je niet verder kon fietsen. De foto's spreken wel voor zich. Geniet van je rust in Quito
  2. Inge en Johan:
    22 januari 2018
    ....hoe zit je tijdsplan er nog uit ... heb je een geboekte vliegticket? ...voor ons ook belangrijk om in 'trainingskamp' te gaan als je weer met ons meegaat :)
  3. Willen:
    22 januari 2018
    Jammer Ge dat je een tussenstuk van je route met de bus moest doen. Maar met wat ik lees wel een heel verstandig besluit. Hoop van harte dat je de rest van de dagen kunt fietsen met een lekker zonnetje. Al eerder gezegd maar ik geniet van je reisverslagen.
  4. Jose:
    22 januari 2018
    Een hele goede beslissing! En mocht je op het laatst nog wat dagen overhebben ( je vliegt nl. waarschijnlijk vanuit Quito weer terug ) kun je je altijd nog af laten zetten op de plaats waar je in de bus bent gestapt. Als het zonnetje schijnt tenminste! Kun je alsnog twee mooie dagen fietsen?!?!?!😉
  5. Mia:
    22 januari 2018
    Tjonge tjonge, je maakt wat mee. Mij was de moed al lang in de schoenen gezakt. Respect hoor. 👍👍🏼👊🏻 Even rust is ook fijn! Geniet ze verder.
  6. Ina Verstraate te Ede:
    23 januari 2018
    Nou, nou. wat een nattigheid. Is dit nog leuk? Daar denk je misschien niet aan. Ieder geval een hele prestatie. Geweldig. Veel km in de benen. Je bent straks met de groep niet bij te houden. Niemand moet nu zeuren over ongemakjes of zoiets. Jij hebt dat aan de lijve ondervonden. SUCCES!!!
  7. Gerrit Tichelaar:
    23 januari 2018
    Hoopte nog even dat je daar zo verwend was met mooi weer dat je na terugkomst hier in t slechte weer de eerste tijd niet op de fiets durfde te stappen....die hoop is met jouw laatste verhaal helaas vervlogen....
    Ik wens je snel weer goed weer...dan houden we hier misschien nog een (kleine) voorsprong.....
    Ps hadden schijfremmen nog geholpen?