Terugvlucht en terugblik

In Quito had ik al snel een winkeltje gevonden waar ze touw verkochten en heb vervolgens mijn fietsdoos verder kunnen inpakken. Ik had een taxi besteld en specifiek gevraagd om een die mijn fietsdoos kon vervoeren. De hostel eigenaar zou dat wel even regelen. Uiteindelijk kwam een gewone taxi voorrijden waar absoluut geen fietsdoos in kon. De chauffeur zei gelijk dat is geen probleem ik doe hem op het dak. Vreemd want er zat geen dakdragers of imperiaal op de auto. De doos kwam voor op het bordje taxi te liggen en achter op een stukje karton dat tegen de antenne aan lag. Met een touwtje door de raampjes werd binnen in de taxi de vier touwtjes kruislings verbonden en dat was het. In de taxi gezeten op de achterbank moest ik de touwtjes oplaag trekken om zo de doos strak tegen het dak te houden. En zo scheurde we naar het vliegveld. Ik zei al tegen hem ik heb geen haast doe het maar rustig aan. Maar nee hoor hij ging steeds harder rijden en ik voelde de touwtjes binnen al trekken door de windkracht die op de doos kwam te staan. Tot drie keer toe moest ik hem tot de orde roepen en vroeg hem iets rustiger te rijden. Uiteindelijk kwamen we na een ritje van 45 minuten aan op het vliegveld zonder problemen en de doos nog heel. Maar hij zal er onderweg toch maar af waaien en op een ander klappen. 

Op het vliegveld verliep alles heel gladjes bij het inchecken alleen was gelijk duidelijk dat het vliegtuig ruim een uur vertraging had. Ook de passage bij de douane verliep met behulp van de brief van de ambassade zonder probleem. Ik heb nu in ieder geval een stempel dat ik het land verlaten heb. 

Echter toen ik rustig ergens tegen een woekerprijs een biertje zat te drinken werd ik omgeroepen dat ik me moest melden bij de vertrekterminal. Samen met een aantal andere passagiers werden we mee naar beneden genomen waar je ingecheckte bagage werd gecontroleerd. Ze halen dan je hele koffer leeg en snuffelen overal aan en kijken overal in. Ik heb dat al verschillende keren mee gemaakt in Colombia en vond het ook niet vreemd. Alleen toen niet mijn tassen maar mijn fietsdoos klaar stond voor inspectie begon ik me langzaam op te winden. Toen ik aan de beurt was zei ik al gelijk dat ik het vreemd vond dat ze die doos wilden openen. Nadat ik had uitgelegd dat er een fiets in zat wou het douane mannetje weten waar ik die gekocht had. Nadat ik duidelijk had gemaakt dat het mijn eigen fiets was die ik had meegebracht naar Colombia en het land had doorkruist en vervolgens Ecuador in ben gegaan begon hij al iets toegefelijker te worden. Ik zei dat het veel werk was geweest om de fiets in te pakken en geen materiaal had om dat opnieuw te doen en dat ze maar met hun scanner en snuffelhond de boel moesten inspecteren. Gelukkig ging hij overstag en mocht de doos zonder te openen verder. 

Wegens slecht weer in Nederland vertrok het vliegtuig te laat naar Ecuador en was mijn vlucht 90 minuten vertraagd. Tijdens de tussenlanding in Guayaquil stonden we al op de startbaan voor vertrek toen we terug naar de terminal moesten wegens een te zieke passagier met als gevolg weer een uur vertraging erbij. Uiteindelijk kwam ik ongeveer twee uur later dan gepland in Nederland aan zodat ik tijdens de spits naar huis kon rijden en natuurlijk nog een paar files mee pakte. 

Terug kijkend op mijn reis kan ik zeggen dat het een hele ervaring is geweest die mij goed is bevallen. Positief is in ieder geval dat je heel veel van het land ziet op je fiets en ook de andere cultuur proeft en ervaart zeker als je niet in de op de westerse toerist aangepaste dorpjes en steden komt. Het landschap en de natuur is prachtig zeker in het hooggebergte maar ook in de meer jungle achtige laaggelegen gebieden. Ondanks het vervelende voorval in het begin van de reis vind ik Colombia en Ecuador een veilig land waar je op de fiets  goed door heen kunt rijden. De mensen zijn over het algemeen heel vriendelijk en behulpzaam en ook in het verkeer wordt er in het algemeen voldoende rekening met je gehouden. Uiteraard moet jezelf wel goed opletten en je fiets gedrag aanpassen aan de omstandigheden. Het eten is even wennen, geen culinair hoogstandje en vaak een beetje eentonig. Maar als je je fysiek elke dag flink inspant en daardoor behoorlijk honger krijgt smaakt alles ook al drijven er kippenklauwen en ingewanden in je soep. De laatste week in Colombia en de eerste weken in Ecuador viel het weer wat tegen en had ik veel regen. Je geniet dan iets minder van de omgeving en het beperkt ook je mogelijkheden in het hooggebergte. Maar dat hoort er ook bij en je vergeet het weer snel als je later weer lekker onder het zonnetje rijdt.

Het fietsen met bagage in het hooggebergte Is fysiek wel een uitdaging en toch zwaarder dan ik had verwacht. Dit moet je dus niet onderschatten en zeker slecht weer in de bergen kan een probleem opleveren.  Maar op 2 ritten na heb ik toch alles kunnen doen wat ik had gepland. 

De samenstelling en hoeveelheid van de meegenomen bagage was goed. Met kampeerspullen had ik niet veel kunnen doen dus die heb ik terecht thuis gelaten. Ik had iets teveel kleren bij me met name omdat ik na aankomst op een locatie gelijk de smerige kleren uit waste en daardoor een deel niet hoefde te gebruiken. 

Wat ik voor een volgende keer heb geleerd is dat af en toe een paar dagen rust plannen slim is zodat je ook echt een rustdag kunt nemen en daarnaast nog een andere activiteit dan fietsen kunt ondernemen. 

Voor de statistieken:

Colombia 2725 km, 37300 hm, 48 dagen waarvan 32 gefietst

Ecuador   1275 km,  14100 hm, 24 dagen waarvan 14 gefietst en 2 x busreis

Heen en terug reis 2 dagen Totaal ongeveer 4000 km en 51400 hoogtemeters , 74 dagen van huis

Uitgave gemiddeld per dag €38,- ( vliegticket niet mee gerekend) Ecuador blijkt toch gemiddeld iets duurder dan Colombia. 

Dan wil ik iedereen hartelijk bedanken voor het lezen van mijn blog en voor de vele leuke en positieve reacties.  Het is fijn om te weten dat je verhalen worden gelezen. Voor me zelf is het ook gelijk een soort dagboek met foto’s zodat ik later mijn reis thuis nog eens over kan doen. 

Groeten,

Gé