Het middelpunt van de wereld

Het is helaas slecht gesteld met de kwaliteit van het internet hier in veel hotels en hostels. In het hostel Quito werkte het  af en toe maar niet op mijn verdieping. In Mindo was het te langzaam om te uploaden. En waar ik nu zit werkt het helemaal niet. Dus ik loop wat achter met het posten van mijn verhaaltjes en foto’s. 

Ik vertrok donderdagochtend uit Quito richting het middelpunt van de aarde. Het exacte middelpunt geografisch bepaald ligt ongeveer 30 km ten noorden van Quito. Dit punt en het park erom heen is omgebouwd tot een toeristische attractie met een park met monument en een aantal musea. Hier kun je onder andere zien welke kant het water doorloopt als je de wc doortrekt: linksom of rechtsom afhankelijk of je noord of zuid van de evenaar staat. Ik was te vroeg en het park was nog gesloten anders had ik nog meer interessante experimenten kunnen zien Op mijn vraag of ik even een foto mocht maken bij het monument  zei het bewakingsmannetje onverbiddelijk nee. Ik heb toen maar een foto gemaakt met ver op de achtergrond het monument. Ik voelde me toch even het middelpunt van de wereld. Ik had een uur uitgetrokken voor een bezoek maar onderweg merkte ik dat mijn achterwiel een vreemd geluid maakte en iets raakte. Na een controle bleek de buitenland achter te zijn gescheurd en langzaam maar zeker werd het gat groter en kwam de binnenkant naar buiten en zou uit elkaar klappen. Dus in plaats van voor de ingang van het park te liggen wachten maar snel een fietsenmaker gaan zoeken in het nabijgelegen dorp. Dat was nog niet zo eenvoudig, een zaak gesloten, andere had geen goede band en een derde kon ik pas na lang zoeken vinden. Het was niet bepaald de fietsenzaak zoals wij die gewend zijn in Nederland. Een poort en soort doorgang naar een binnenplaats en in deze doorgang stonden en lagen links en rechts tientallen fietsen kapot of nieuw door elkaar. In het pad dat als doorloop overblijf waren twee mannentjes fietsen aan het repareren met om hun heen op de grond onderdelen en gereedschap. Zeg maar gerust een ongeorganiseerde bende en de beide reparateurs liepen elkaar ook nog continue in de weg. Maar goed voor $ 10 (nog geen € 8,5j) kon ik een nieuwe buitenland krijgen en hij kon die er ook gelijk opzetten. Ik vroeg gelijk nog om eens naar mijn piepende en slecht werkende voorrem te kijken.  Uiteindelijk na een nieuwe buitenband erop zetten, nog een klein gaatje in mijn binnenland plakken, de remblokken voor verwisselen (had zelf nieuwe bij me), ze afstellen en de velgen schoonmaken moest ik bijna een uur verder nog steeds maar $ 10,- te betalen. Dit wordt mijn nieuwe fietsenmaker dacht ik jammer dat die zo ver weg zit.

Ik was inclusief het zoeken bijna twee uur kwijt en  en het park was nu geopend maar gezien de tijd heb ik dat maar laten liggen.

Na een stevig fietstochtje met eerst nog wat zon en later zware bewolking heb ik onderweg nog geluncht in een mooi nieuw restaurant met een terras aan de rand van het bos waar je de kolibries voor je neus zag rondvliegen.

Mindo is een dorpje dat diep in een dal ligt omringd door bergen, heuvels  begroeid met de typische vegetatie van tropisch regenwoud. Dit dorp is omgebouwd tot een toeristische attractie en het barst daar van de hostels en de hoofdstraat is een aaneenschakeling van restaurantjes en winkeltjes. Ik denk dat elke inwoner of een hostel of winkel heeft in dit dorp. Wat is hier dan zo bijzonder vraag je je af. Je kunt hier raften op een soort vlot van bij elkaar gebonden grote binnenbanden en je kunt hier over een heel circuit van kabels naar beneden glijden (tokkelen) door de bomen en over de boomtoppen. Verder schijnt dit gebied  de plek te zijn waar de meeste verschillende vogelsoorten zitten, dus de vogelspotplek bij uitstek. Je ziet ze dan ook lopen de vogelaars, de mannetjes en vrouwtjes met van die enorme toeters van een fototoestel om hun nek en die bij elke boom en struik staan te loeren naar wat er voorbij komt. Je kunt hier ook naar vlinders in allerlei vlindertuinen gaan kijken, naar het gekwaak van kikvorsen gaan luisteren, het nachtleven in het oerwoud met spinnen en slangen opzoeken en productieproces van chocola bekijken. Ik heb gekozen voor een wandeling naar de watervallen, vanaf het dorp 7 km naar het beginpunt , waar je er wel een stuk of zeven kunt zien tenminste als je de hele route over smalle,  modderige en met veel trappen naar boven en beneden weet te volbrengen. Het eerste stuk kun je overbruggen in een bakje aan een soort kabelbaan waarbij je over de boomtoppen van het oerwoud scheert. Op de heenweg naar dit waterval spektakel werd ik begeleid door twee honden die vanaf het begin helemaal mee naar boven liepen. Op de terugweg zat ik gezellig met mijn twee medepassagiers in het bakje van de kabelbaan, achter in een truck terug naar het dorp. Zo samen in de kabelbaan of achter in de truck kom je nog eens in gesprek met mensen. Dit keer was het een Duitser en Argentijn